بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بعد از نمایش یک فیلم ایرانی

بعد از نمایش یک فیلم ایرانی، با دوستان خارجی نشسته بودیم به گفتگو. یکیشان پرسید: آن پسرک سر چهار راه چه می فروخت؟ مواد مخدر بود یا..

من پاسخ دادم فال می فروخت.

پرسید فال چیه؟

گفتم شعر. شعرهای شاعر بزرگمان حافظ.

با هیجان گفت: یعنی شما از کشوری می آیید که در خیابانهایش شعر می فروشند و مردم عادی پول می دهند و شعر می خرند؟!

می رفت سر میزهای مختلف و با شگفتی این را به همه می گفت!

و این یعنی زاویهء دید؛ یکی سیاهی می بیند و یکی زیبایی.

اصغر فرهادی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.