سرو جوانِ گلشن طاها

سرو جوانِ گلشن طاها

(نثار خاک‌پای حضرت امام محمدالتقی الجواد علیه السلام)

ای دل  فروغ حق ز سپهر ولا ببین

دل را به عشق پاکِ‌رخش مبتلا ببین

همنام‌فخرهردوجهان،مصطفا(ص)ست این

آئینۀ تمام‌نمای‌رضا(ع)ست این

ذی‌القعده را بگوکه به دل‌غم نشانده‌ای

دل‌را ز سَلخ‌خویش به‌مسلخ کشاند‌ه‌ای

خواهی که بازگرددمان روشنی به عین

باید که سرمه آوری  از خاک کاظمین

تا تیر غم رسید و  دلم را  نشان گرفت

آهم ز دل جهید و  ره آسمان گرفت

سرو جوانِ گلشن طاها(ص) که اوفتاد

گویی زمانه یکسره رنگ  خزان گرفت

آنکس که صیت جود و سخایش به روزگار

آنگونه خاست تا که تمام جهان گرفت

از احتجاج قدسی‌ او مدّعی شکست

یعنی زبان به کام فرومایگان گرفت

گفتم که وصف او بکنم ،واژه‌‌هام سوخت

شعرم شرارِ داغ شد و در زبان گرفت

درمانده‌ام مدیح   جواد‌الائمّه(ع) را

گو «بوتمام»1 خود  بسراید تتمّه را ...

سعید_سلیمان_پور

1 . « حبیب بن اوس طائی» معروف به «ابوتمّام»؛شاعر معروف عرب در دوره  عباسی که از مریدان امام جواد(ع) بوده‌است.

http://cdn.yjc.ir/files/fa/news/1396/5/30/6654223_101.jpg

bolfozool