سفرنامه خط ایرانی ها

سفرنامه

خط ایرانی ها

ادواردپولاک جهانگرداتریشی درقرن نوزدهم به ایران آمد و درباره خط نویسی ایرانی های آن زمان درسفرنامه اش اینگونه نوشت:بعضی ازایرانیان تاتاهفتادسالگی عمرخودرا صرف نوشتن می کنند وازهرفرصتی که پیش می آید برای نوشتن حرفی برباریکه ای ازکاغذاستفاده می کنند هرگاه کودکی درنوشتن موفق شود این را نشانه پیشرفتش دردرس می دانند وپدرخط نوشته فرزندخود رادر فرصت پیش آمده آنرا به میهمانان نشان میدهد شاه فعلی(ناصرالدین شاه)که اندازه کافی ولازم ازتعلیم وتربیت برخوردارنبوده به این دلیل خط خوبی هم ندارد هم گاهی چندحرفی برکاغذ می نویسد وآن را به درباریان نشان می دهدتا او را تحسین کنند و درضمن این را هم می گویدکه مهمات کارسلطنت دیگروقت برای (مشق)نمی گذارددرایران سه نوع خط وجودداردخط نسخ: یاقرآنی که کتب عربی وتحقیقی وهمچنین قرآن رابدان خط می نویسند. خط نستعلیق:بادوایرظریف واتصال حروف واین زیباترین خطی است که باآن ازآثارشعری وتاریخی نسخه برداری می کنند.خط شکسته:که یک خط تندنویسی است که حروف آن چنان درهم برهم است که خواندن آن همت وممارست بسیارمی خواهد ممارستی که دربیان نمی آید این خط شکسته که سابقا درفرمان های سلطنتی به کارمی رفته به علت اشکال وناخوانا بودنش روز به روز بیشتر از رواج می افتد زیرا حتی محبوب ترین افرادهم نمی توانندبه محض رویت آن رابخوانندفعلایک خط بینابینی رااختیارکرده اندموسوم به شکسته نستعلیق