ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
امروز با قرآن
برگرفته از آیات خوانده شده ی امروز
آیه شریفه :
وَقَالُوا۟ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدًۭا ۗ سُبْحَٰنَهُۥ ۖ بَل لَّهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۖ کُلٌّ لَّهُۥ قَٰنِتُونَ (سوره بقره/ آیه 116)
ترجمه :
و (یهود و نصاری و مشرکان) گفتند: «خداوند، فرزندی برای خود انتخاب کرده است»! -منزه است او- بلکه آنچه در آسمانها و زمین است، از آن اوست؛ و همه در برابر او خاضعند!
توضیح و نکات آیات :
اهل کتاب و مشرکان، هرکدام به نوعى براى خداوند فرزندى مىپنداشتند؛ یهود مىگفت: عُزَیر فرزند خداست. نصارى نیز حضرت عیسى را فرزند خدا معرّفى مىکردند و مشرکان، فرشتگان را فرزندان خدا مىدانستند. این آیه ردّى است بر این توهّم غلط ونابجا، وذات خداوند را از چنین نسبتى منزّه مىداند.
خدا را با خود مقایسه نکنیم. اگر انسان نیاز به فرزند دارد بخاطر موارد ذیل است:
عمرش محدود است و میل به بقاى خویش و نسل خویش دارد.
قدرتش محدود است و نیازمند معاون و کمک کننده است.
نیازمند محبّت و عاطفه است و لازم است مونسى داشته باشد.
ولى خداوند از همهى این کمبودها و نیازها منزّه است، بلکه هرچه در آسمانها و زمین است، همه در برابر او متواضعند.
خدایى که همه آسمانها و زمین در برابر او تسلیم هستند، چه کمبودى دارد تا از طریق فرزند گرفتن آنرا جبران کند؟! «بل له ما فى السموات»
خشوع وتواضع، در برابر کسى سزاوار است که تمام هستى از آن اوست، نه بتها و طاغوتهایى که از آفریدن حتّى یک مگس نیز عاجزند و قدرت نفع و ضررى ندارند. «کلّ له قانتون»
تبیان