یادی_از_شهدا

یادی_از_شهدا

چند روز قبل از شهادتش، از سردشت می رفتیم باختران. بین حرف هایش گفت: «بچه ها! من دویست روز روزه بدهکارم»

تعجب کردیم.

گفت: «شش ساله هیچ جا ده روز نمونده ام که قصد روزه کنم.»

وقتی خبر رسید شهید شده، توی حسینیه انگار زلزله شد.کسی نمی توانست جلوی بچه ها را بگیرد. توی سر و سینه شان می زدند. چند نفر بی حال شدند و روی دست بردندشان.

آخر مراسم عزاداری، آقای صادقی گفت: «شهید، به من سپرده بود که دویست روز روزه ی قضا داره. کی حاضره براش این روزه ها رو بگیره؟»

همه بلند شدند. نفری یک روز هم روزه می گرفتند، می شد ده هزار روز...

 شهید مهدی زین الدین

Tebyan