به میمنت آمدن پاییز.

به میمنت آمدن پاییز.

کفشهای ِ تا به تا و وصــله دار ِ من کجاست؟

خاطرات ِ خوب و شیرین ِ بهــار ِ من کجاست؟

کوچه هـــــای ِ خاکی و باهم دویدن هایمان

شور و شوق ِ خنده ی ِ بی اختیــار ِ من کجاست؟

کاهگل ها عطر ِ دفتـــرهای ِ کاهی داشتند

خاک ِ باران خورده ی ِ ایل و تبــار ِ من کجاست؟

کو دبستان؟ کو کلاس ِ درس؟ کو آن نیمکــت؟

همکلاسی ِ همیشه در کنــار ِ من کجاست؟

باغ سرسبـــز ِ الفبـــــــا را چرا گم کرده ام؟

سطر سطــر ِ سیب های ِ "آب"دار ِ من کجاست؟

آتش ِ پیراهنـــت مانده ست در من ســـــالها

ریزعلی! تنهای ِ تنهــــایم قطار ِ من کجاست؟

مانده جای ِ ترکـه اش بر روی ِ دستم، کو خودش؟

درس ِ سارا، درس ِ شیرین ِ انـار ِ من کجاست؟

رفت آن روباه ِ مکـــــــــــار و پنیـــرم را ربود

زاغ ِ خوش آواز ِ روی ِ شاخسـار ِ من کجاست؟

پس چه کس خط میزند مشق ِ شبم را بعد از این؟

پای ِ تختـــــه مهربان آموزگار ِ من کجاست؟

ثلث ِ اول آشنـــــــــایی، ثلث ِ دوم دوستی

ثلث ِ سوم دستــــــخط ِ یادگار ِ من کجاست؟

باز هم پاییـــــــز شد بابای ِ پیر ِ مدرســــه!

خش خش ِ برگ ِ درختـــان ِ چنار ِ من کجاست؟

کاش میشد باز هم برگشت تا آن روزهــــــــا

خسته ام دلهـــای سنگی! روزگار ِ من ِ کجاست؟