بعضی از آدمها مثل یک آپارتمان هستند ؛

بعضی از آدمها مثل یک آپارتمان هستند ؛

مبله ؛ شیک ؛ راحت

اما دو روز که توش زندگی میکنی ،

دلت تا سرحد مرگ میگیره

بعضی آدمها مثل یه قلعه هستند،

خودت را می کشی تا بری داخل ،

بعد می بینی اون داخل هیچی نیست

جز چند تا سنگ کهنه و رنگ و رو رفته

اما...

بعضی ها مثل باغند

میری تُو ، قدم میزنی ؛ نگاه میکنی

عطرش رو بو می کشی ؛ رنگ ها رو تماشا میکنی

میری و میری آخری در کار نیست

به دیوار که رسیدی بن بست نیست

میتونی دور باغ بگردی

چه آرامشی داره ؛

همنفس بودن با کسیکه دلش دریاست

و تو هرروز یه چیزی میتونی ازش یادبگیری چون روحش بزرگه

الهی زندگیتون مملوء از وجود این آدما باشه...