مقصود از (عباد الله المخلصین) و اینکه (رزق معلوم) دارند و…

مقصود از (عباد الله المخلصین) و اینکه (رزق معلوم) دارند و…

برگی از تفسیر المیزان علامه طباطبایی

قـرآن کـریـم ایـن عـده را بندگان مخلص خدا نامیده، و عبودیت خداى را براى آنان اثبات کرده و معلوم است که: عبد، نه مالک اراده خودش است، و نه مالک کارى از کارهاى خودش، پس این طایفه اراده نمى کنند، مگر آنچه را که خدا اراده کرده باشد، و هیچ عملى نمى کنند مگر براى خدا.

آنگاه این معنا را براى آنان اثبات کرده که مخلص – به فتحه لام – هستند، و معنایش این اسـت کـه: خـدا آنـان را خـالص بـراى خـود کـرده، غیر از خدا کسى در آنان سهیم نیست، و ایـشـان جـز بـه خـداى تـعـالى بـه هیچ چیز دیگرى علقه و بستگى ندارند، نه به زینت زندگى دنیا و نه نعیم آخرت، و در دل ایشان غیر از خدا چیز دیگرى وجود ندارد.

و مـعـلوم اسـت کسى که این صفت را دارد، التذاذش به چیز دیگرى است غیر از آن چیرهایى کـه سـایـرین از آن لذت مى برند و ارتزاقش ‍ نیز به غیر آن چیرهایى است که سایرین بـدان ارتـزاق مـى کـنـنـد، هر چند که در ضروریات زندگى از خوردنى ها، نوشیدنیها و پوشیدنیها با سایرین شرکت دارد.

با این بیان این نظریه تأیید مى شود که: جمله (اولئک لهم رزق ) معلوم اشاره دارد بـه اینکه در بهشت رزق ایشان که بندگان مخلص ‍ خدایند غیر از رزق دیگران است و هیچ شباهتى بر رزق دیگران ندارد، اگر چه نام رزق ایشان و رزق دیگران یکى است، و لیکن رزق ایشان هیچ خلطى با رزق دیگران ندارد.

پس مـعناى جمله (اولئک لهم رزق ) معلوم این است که: ایشان رزقى خاص و معین و ممتاز از رزق دیگران دارند. پس معلوم بودن رزق ایشان، کنایه است از ممتاز بودن آن، همچنان که در آیه (و ما منا الا له مقام ) معلوم نیز اشاره به این امتیاز شده. و اگر در آیه مورد بـحـث بـا کـلمـه (اولئک ) کـه مـخـصوص اشاره به دور است، به ایشان اشاره کرده، براى این است که دلالت کند بر علو مقام ایشان.

 خبرگزاری بین المللی شفقنا

https://fa.shafaqna.com/news/1067340/