کسی که دربارۀ پول و دستمزدش زیاد اصرار نمی‌کند و خیال می‌کند دیگران انصاف دارند، احمق نیست،

کسی که دربارۀ پول و دستمزدش زیاد اصرار نمی‌کند و خیال می‌کند دیگران انصاف دارند، احمق نیست،

مناعت طبع دارد.

کسی که به‌موقع می‌آید و برای باکلاس بودن، عده‌ای را منتظر نمی‌گذارد، احمق نیست،

منظم و محترم است.

کسی که برای حل مشکلات دیگران به آنها

پول قرض می‌دهد یا ضامن وام آنها می‌شود و به‌دروغ نمی‌گوید که ندارم و گرفتارم، احمق نیست،

کریم و جوانمرد است.

کسی که از معایب و کاستی‌های دیگران، درمی‌گذرد و بدی‌ها را نادیده می‌گیرد احمق نیست،

شریف است.

کسی که در مقابل بی‌ادبی و بی‌شخصیتی دیگران با تواضع و محترمانه صحبت می‌کند و مانند آنها توهین و بددهنی نمی‌کند، احمق نیست،

مؤدب و باشخصیت است.

کسی که به حرفهایی که پشت‌سرش زده می‌شود اهمیت نمی‌دهد، بی‌خبر نیست،

صبور و باگذشت است.

انسان بودن هزینه‌ی سنگینی دارد...