#پاسخ_شبهه #عدالت_صحابه

#پاسخ_شبهه #عدالت_صحابه

دلیل دیگری که ثابت می کند منظور از سبقت در این آیه سبقت ایمانی می باشد، به خاطر وجود منافقین در بین مسلمان است.

خداوند متعال در ادامه همین آیه محل بحث می فرماید:

«وَمِمَّنْ حَوْلَکُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ ۖ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِینَةِ ۖ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ ۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ ۚ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِیمٍ»

ترجمه:«و از (میان) اعراب بادیه‌نشین که اطراف شما هستند، جمعی منافقند؛ و از اهل مدینه (نیز)، گروهی سخت به نفاق پای بندند. تو آنها را نمی‌شناسی، ولی ما آنها را می شناسیم. بزودی آنها را دو بار مجازات می‌ کنیم و ؛ سپس بسوی مجازات بزرگی (در قیامت) فرستاده می‌شوند.»

بر این اساس از بین مهاجرین و انصار کسانی از منافقین هم بودند که در بین مسلمانان زندگی می کردند. که اگر منظور از «السابقون» را سبقت در اسلام و مسلمان شدن بدانیم، شامل حال منافقین هم خواهد شد. چون منافقان گرچه منافق هستند، ولی حکم اسلام بر آنها بار شده و جزء مسلمانان محسوب می شوند.

با توجه به مطلب گفته شده، اگر کسی از اصحاب پیامبر از منافقین باشد، آیا باز هم رضایت الهی و بهشت جاویدان نصیب حالش خواهد شد؟ درحالیکه طبق آیه ی ذکر شده برای منافقان عذابی بزرگ، آماده و مهیا شده است.

نکته ای که در اینجا باید مورد توجه قرار گیرد، اینست که رضایت خداوند برای هیچ شخصی بصورت دائمی و همیشگی نمی باشد. بلکه بستگی به ایمان و اعمال بندگان دارد. که اگر ایمان و عمل صالح برای شخصی همیشگی باشد، به دنباله ی آن رضایت خدا هم همیشگی است. و از طرفی اگر شخصی در مقطعی از زندگی خود دارای ایمان و اعمال نیک باشد، دلیل بر این نمی شود که خداوند از او تا پایان عمرش رضایت دائمی و همیشگی داشته باشد.

در نتیجه بنابر دلایلی که مطرح شد، منظور از سبقت در این آیه، سبقت در ایمان و عمل صالح می باشد. که اگر کسی از مهاجرین و انصار، تا آخر حیاتشان اهل ایمان و عمل صالح باشند، شامل حکم این  آیه می باشند. در جلسه بعد موارد متعددی را ذکر می نماییم که همه صحابه از چنین ویژگی برخوردار نبودند.

ادامه دارد...

[مشکات هدایت]