ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
حکمت 389 نهج البلاغه: ضرورت عمل گرایى (اخلاقى، اجتماعى):
وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ، لَمْ یُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ.
وَ فِی رِوَایَةٍ أُخْرَى: مَنْ فَاتَهُ حَسَبُ نَفْسِهِ، لَمْ یَنْفَعْهُ حَسَبُ آبَائِه.
و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که کردارش او را به جایى نرساند، بزرگى خاندانش، او را به پیش نخواهد راند.
[در نقل دیگرى آمده که]: آن کس که ارزش خویش را دست بدهد، بزرگى خاندانش او را سودى نخواهد رساند.