پندانه در گورستان:

پندانه

در گورستان:

بر مزار بی‌خانه‌ای نوشته بودند:

شکر خدا بالاخره صاحبِ خانە و مکان خویش شدم.

بر سنگ قبر فقیری نوشته بودند:

پابرهنه به دنیا آمدم، پابرهنه زیستم و پابرهنه به آخرت برگشتم.

روی سنگ ثروتمندی خواندم:

همه کس را با پول راضی کردم اما فرشته مرگ را نتوانستم راضی کنم.

بر مزار دلشکسته‌ای چنین نگاشته شده بود:

قیامتی هست، تلافی می‌کنم.

بر گور پیری چنین خواندم: 

یکدیگر را نیازارید، به خدا قسم پشیمان خواهید شد.

بر قبر کودکی نوشته بودند:

خوشحالم بزرگ نشدم تا در دنیای آلوده کثیف شوم.

بر مزار مادری نگاشته بودند:

تو رو خدا مواظب بچه‌هایم باشید.

بر قبر دیوانه‌ای نوشته بودند:

هوشیار به دنیا آمدم و هوشیار زیستم اما به خاطر رفتارهایتان خودم را به دیوانگی زده بودم.

بر سنگ قبر دکتری چنین خواندم:

همه چیز چاره و درمانی دارد غیر از مرگ!

دنیا مزرعه آخرت است. به عاقبت خود بیندیشیم که چه کاشته‌ایم چون به جز آن درو نخواهیم کرد ...

از مکافاتِ عمل غافل مَشو

گندم از گندم بِروید، جو ز جو