بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

#فرزندداری والدین عزیز مراقب حرف زدنتون باشید

https://s4.uupload.ir/files/%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_i1hr.jpg

#فرزندداری

والدین عزیز مراقب حرف زدنتون باشید

گاهی نوع حرف زدن والدین، ناخودآگاه، سبب القای ترس به فرزند می‌شه.

مثلا نگین:

چراغ رو روشن کن، نترسی نترس؛ من اینجام!

آمپول که ترس نداره گربه که نمی‌خورتت!

زود بریم خونه، شب شده، تاریکه!

(به کودک القای تاریکی از شب و تاریکی می‌شه)

گاهی بزرگترها برای کنترل کودک، اونو می‌ترسونن مثلا میگن:

اگر بری بیرون دزده می‌برتت. اگر فلان کار رو بکنی، آقا سیبیلو دعوات می‌کنه!

اگر بری روی  سرسره، می‌افتی سرت خون می‌یاد! ( شما باید کمک و همراهیش کنید)

اگر فلان کاروبکنی، دکتر آمپولت می‌زنه من دارم میرم دندانپزشکی، اگه بیای تو رو هم آمپول می‌زنه.

به کودک برچسب «ترسو» نزنید.

چون باعث القای ترس و پذیرش بچه‌تون می‌شه.

والدین بهترین الگوی فرزند هستند و کودک به والدین شجاع احتیاج داره؛ نه ترسو. یادمون باشه، کودکان زیر ۶ سال هر حرفی رو باور می‌کنند. اجازه ندید، هر کسی هر حرفی بهش بزنه چون برای برطرف کردن این ترس، باید تا سال‌ها زمان و انرژی زیادی صرف کنید.

بهترین راه عدم استفاده از اوناست و اینکه مراقب باشید کودکتون با چه کسانی صحبت می‌کنه.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.