گریه دائمی ام البنین برای امام زمان خود

گریه دائمی ام البنین برای امام زمان خود

امام جعفر صادق(ع) فرمودند :

وکَانَت أمُّ جَعْفرٍ الکِلابِیَّة تَنْدُبُ الُحسَین علیه السلام وتَبکِیهِ وقَد کَفَّ بَصَرُها، فَکانَ مَروانْ وهُو وَالِ المَدینَةِ یَجیءُ مُتَنَکِّراً بِاللَّیْلِ حَتّى یَقِف، فَیَسْمَع بُکاءَها ونَدبَها..

ام جعفر کلابیه(حضرت ام البنین) دائما بر حسین علیه السلام  ندبه و گریه میکرد تا اینکه چشمانش را از دست داد، ومروان والی مدینه شبانگاهان به صورت ناشناس می آمد و می ایستاد و به گریه ی ام البنین گوش فرا میداد.

الأمالی الخمیسیة للشجری، ص ۲۵۹