پ مثل پدر

پ مثل پدر

کاش سوره ای به نام "پدر" بود

که این گونه آغاز میشد:

قسم به قلب دوست داشتنیت

قسم به آغوش گرمت که پناگاه من بود

قسم به مهربی پایانت

قسم به کوله بارخستگی هات

قسم بر پینه ی دستانت، که بوی نان میدهد

و قسم بر چشمان همیشه نگرانت...

قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را لرزاند

قسم بر غربتت،

قسم به تنهائیت تا بودی

وقتی هیچ بهشتی زیر پایت نیست