مناجات امام حسین(ع)

مناجات امام حسین(ع)

داورا در پیشگاهت ارمغان آورده ام

ارمغان چون اصغر شیرین زبان آورده­ام

لیک از سوز عطش در حالت اغما بود

روی دست اندر منایش نیمه جان آورده­ام

حیف صد افسوس ربی روی چون برگ گلش

از سموم تشنگی باد خزان آورده ام

نیست دیگر لایق قربانیم اندر رهت

خود همین شش ماهه را دارم گمان آورده­ام

آتش نیز عطش گرمای دشت کربلا

برده دیگر از تنش تاب و توان آورده­ام

حالتش ویران نموده خانه صبر مرا

قدم از بار غمش باشد کمان آورده­ام

باید اندر راه عشق تو زحلق تشنه­اش

از دم پیکان شود خونش روان آورده­ام

حال این قربانی معصوم ای مطلوب من

باشد اندر پیشگاه تو عیان آورده­ام

گر بود لایق، خود این قربانی شش ماهه را

در جوار عدل و دادت میهمان آورده­ام

تا رهائی یابد از دست عطش بر مردنش

گشته راضی مادر بی خانمان آورده ام

خالقی با سوزدل گوید شها این چندبیت

تحفه بهر اصغرت بر آستان آورده ام

خالقی

خودقندتنهامشکل مانیست

خودقندتنهامشکل مانیست قندهای موجود در ماست وغذاهای فرآوری شده می تواند شما را درکاهش وزن بامشکل مواجه کند فروکتور بدترین است زیرا مستقیما به کبدمی رود و درآنجا تولید چربی می کند همچنین اشتهای شما را بالا می برد بنابراین شمابیشترغذامی خورید ولی هنوز گرسنه اید بنابراین برچسب های غذا را بخوانید و قند مصرفی خودرا کم کنید

شهید تشنه لب

شهید تشنه لب  
آیا امام حسین (ع)تشنه لب شهید شدند؟
پاسخ: شهادت امام حسین با لب تشنه از مسلّمات است که همه منابع شیعه و سنی به آن اشاره کرده اند، که به چند نمونه اشاره می کنیم:
1. امام سجاد(ع)عفرمود: ""و قد منع ابی من الماء الذی کان مطلقا للسباع و الوحوش""(1) پدرم را از آبی که برای درنده ها و حیوانات آزاد بودند، منع کردند.
2. امام جعفر صادق(ع) فرمود: امام سجاد چهل سال برای پدرش امام حسین گریه کرد و هروقت برای او آب می آوردند می گریست و می فرمود: پدرم را تشنه به شهادت رساندند .(2)
3. امام حسین(ع) تلاش می کرد آب به خیمه ها بیاورد ولی شمر گفت: نمی گذارم آب برداری مگر اینکه کشته شوی.(3)
4. عبدالله بن حصین ازدی با صدای بلندگفت:ای حسین بن علی! آیا آب فرات را می بینی که همچون آسمان آبی صاف است ، به خدا سوگند یک قطره از آن را نخواهید نوشید تا از تشنگی بمیرید.(4)
5 . حر بن یزید به نیروهای عمربن سعد گفت: ""...و شما امام حسین ، اصحاب ، زنان و کودکان او را از آب فرات منع کردید در حالی که از آن آب، یهودیان، مسیحیان ، زرتشتیان می خورند....""(5)
پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، ج 46، ص 109 .
2- همان ، ج 45 ، ص 149.
3- همان، ص 51.
4- بحار، ج 44، ص 389.
5- تاریخ طبری، ج 4، ص 325.

شهادت امام حسین علیه السلام

شهادت امام حسین علیه السلام

حضرت رسول اکرم (ص):
إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی ‏قُلُوبِ‏ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَدا. مستدرک الوسائل، ج‏10، ص 31
 شهادت امام حسین علیهالسلام در دل‏هاى افراد با ایمان آتش و حرارتى ایجاد مى‏ کند که هرگز خاموش نخواهد شد.
 

قدرت عقیده و باور

قدرت عقیده و باور

تا شفا بخشد روان و جسم هر بیمار را *****در حریم وصل خود خاک شفا دارد حسین
اهالی یک دهکده تصمیم گرفتند برای نزول باران دعا کنند؛ روز موعود همه مردم برای مراسم دعا در محلی جمع شدند، اما در این میان تنها یک پسر بچه با خودش چتر آورده بود!
The whole village had gone out and gathered together to pray to God forrain; But among them all, only a little boy had brought an umbrella withhim
***
امام رضا(علیه السلام) فرمود: «خوردن گل، مانند خوردن مردار و خون و گوشت خوک، حرام است مگر گل مزار حسین (علیه السلام)، به‌درستى که در آن شفاى هر درد و امنیت از هر ترسى است».[۱]
***
از امام باقر (علیه السلام) روایت شده که می فرمودند: خاک قبر امام حسین علیه السلام شفاء از هر دردی است و امان از هر خوف و اضطرابی است، البته برای کسی که با این نیت و عقیده آن را بگیرد.[۲]
***
از امام صادق (علیه السلام) پرسیده شد که چگونه است که انسانی از خاک قبر امام حسین علیه السلام استفاده می کند و نتیجه می گیرد و شخصی دیگری از خاک استفاده می کند ولی نتیجه نمی گیرد؟حضرت فرمودند:قسم به خدائی که غیر از او کسی نیست، هیچ کس از تربت امام حسین علیه السلام استفاده نکرده در حالی که «عقیده داشته» که خدا به وسیله آن نفع می دهد مگر اینکه نتیجه گرفته. [۳]
ابوبکر حضرمى از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است: اگر مریضى از مومنین که حق و حرمت امام حسین علیه السلام را بشناسد به اندازه سر انگشتى از خاک قبرش بردارد براى او دواء و شفاست.[۴]
آرزوی جوانی 17 ساله
مرحوم حاج آقا حسن بهشتی که در 21 ماه رمضان در اصفهان به شهادت رسید، از بستگان شهید دکتر بهشتی بود. این خاطره را درباره ی ایشان تعریف می کرد که: مرحوم دکتر بهشتی از نوجوانی سحرخیز و اهل شب زنده داری و راز و نیاز بود.
یکی از اعضای خانه به پشت در اتاق این جوان 17 ساله می رود تا دعای ایشان را بشنود، می بیند که می گوید: خدایا! من سعی می کنم جوانیم را به درس خواندن بگذرانم، سعی می کنم گناه نکنم و تقوا داشته باشم. ای خدا! کمکم کن آرزو دارم که به جایی برسم که جوامع بشری از من استفاده کنند.
خداوند نیز دستش را گرفت و با قلم و بیان او هزاران نفر را هدایت کرد. او در تدوین قانون اساسی سهم به سزایی داشت و در پیروزی انقلاب و رفع مشکلات سالهای اوّل انقلاب نفر اوّل بود. [5]

پی نوشت :
۱٫ تهذیب الاحکام، شیخ طوسى، ج۶، ص۷۴٫
۲٫ وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۱۱ ؛ عَنْ جابربن یزید الجعفی قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدِبْنِ علی علیه السَّلَامُ یقول : طین قَبْرِ الحسین علیه السَّلَامُ شِفَاءٌ مِنْ کل دَاءٍ وَ أَمَانٌ مِنْ کل خَوْفٍ وَ هولمَن أَخَذَلَهُ
۳٫ ۱٫ تهذیب الاحکام، شیخ طوسى، ج۶، ص۷۴٫
۲٫ وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۱۱ ؛ عَنْ جابربن یزید الجعفی قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدِبْنِ علی علیه السَّلَامُ یقول : طین قَبْرِ الحسین علیه السَّلَامُ شِفَاءٌ مِنْ کل دَاءٍ وَ أَمَانٌ مِنْ کل خَوْفٍ وَ هولمَن أَخَذَلَهُ
۳٫ مکارم الاخلاق، ص ۱۶۷؛ سئل عن الصادق علیه السلام یأخذ الأنسان من طین قبر الحسین علیه السلام فینتفع به و یأخذه غیره و لاینتفع به قال و اللّه الذی لا اله الاّ هو ما أخذه احد و هو یری ان اللّه عزوجل ینفعه به الاّ ینفعه.
۴٫ کامل الزیارات، ص۴۶۵؛ وَ رَوَى أَبُو بَکْرٍ الْحَضْرَمِیُّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ لَوْ أَنَّ مَرِیضاً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ یَعْرِفُ حَقَّ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ حُرْمَتَهُ أَخَذَ لَهُ مِنْ طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام مِثْلَ رَأْسِ الْأَنْمُلَهِ کَانَ لَهُ دَوَاءً وَ شِفَاء.
5.محسن قرائتی، خاطرات حجت الاسلام قرائتی، ج‏2، ص34.

 

دوم آبانماه مصادف دهم محرم الحرام

عاشورای حسینی - شهادت امام حسین(ع) و 72تن از یاران ایشان(61ق) - گریه و ماتم زمین و زمان برای امام حسین(ع) - فرود چهارهزار ملک بر زمین کربلا و گریه و عزاداری ایشان تا ظهور حضرت مهدی(عج) - برگزاری اولین مراسم سوگواری رسمی برای سیدالشهدا به دستور معزالدوله دیلمی(352ق)تولد حضرت ابراهیم(ع) - خارج شدن حضرت نوح از کشتی - خارج شدن آدم و حوا از بهشت - ملاقات حضرت موسی و حضرت یعقوب(ع) - بمب گذاری منافقین در حرم مطهر امام رضا(ع) و شهادت 72تن(1414ق،1373ش)

خدا گوید :

خدا گوید :

تو ای زیباتر از خورشید زیبایم
تو ای والاترین مهمان دنیایم
تو ای انســــان !
بدان همواره آغوش من باز است
شروع کن ...
یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من

دلخوش آنیم که حج می رویم

دلخوش آنیم که حج می رویم

غافل ازآنیم که کج می رویم

کعبه به دیدارخدامی رویم

اوکه همین جاست کجامی رویم

حج بخداجزبه دل پاک نیست

شستن غم ازدل غمناک نیست

باز وقت بی قراری آمده

باز وقت بی قراری آمده 

لحظه های جانسپاری آمده 
هر که بر دلدار خود دلداده شد 

بهر جان دادن بر او آماده شد 
تا خورد با دلبرش پیوند ها 

حک شده بر چهره ها لبخند ها 
عاقبت وقت وصال آمد دگر 

مه رخی زیبا جمال آمد دگر 
خیمه ای برپا شده از اشتیاق 

خیمه ای دیگر هراسان از فراق 
اهل این خیمه به رفتن بی شکیب

وآن دگر دل بی قرار یک غریب 
این دو خیمه در کنار یک دگر 

هردو در سوز و نوا شب تا سحر 
این یکی مست مناجات و نماز 

آن یکی شعله ور ازسوز و گداز 
خیمه ای پر گشته از مردان مرد

جان به کف آماده رزم و نبرد 
درکنارش خیمه ای از کودکان 

در غم فردا پر از اشک روان 
خیمه ها یی پر از رسم وفا 

سینه ها لبریز از مهر و صفا 
مرغ جان ها در پی تیر اجل

بر لبی آوای احلی من عسل 
نوجوانی برلبش ذکر دعا 

تا مبادا گردد از دلبر جدا 
هرکه گوید ای غریب عالمین

بعد تو هرگز نمی مانم حسین 
دیگری گوید اگر سوزد تنم 

آن که می ماند به عشق تو منم 
گر هزاران جان به تو دلبر دهم

باز جان گیرم به راهت سر دهم

آن شقایق جمله ای را یاس گفت

زینب این را در پی عباس گفت 
گفت ای آرام جان زینبین 

یا ابوفاضل ، شده تنهاحسین 
ای برادر موسم یاری شده 

جان من وقت علمداری شده 
یاد داری زاده ی ام البنین 

آخرین حرف امیر المومنین 
چون به بستر بود با فرق دو تا

گفت ای سقای دشت کربلا 
بشنو از باب غریبت این سخن 

حیدری کن کربلا ، عباس من 
دشت را از خون خود سرشار کن

هر چه داری نذر روی یار کن 
این چنین کرد و فدای یار شد 

غرق خون در پیش پای یار شد 
آب از مشکش برون تا ریخته 

خون به چشم او به اشک آمیخته 
کای برادر من خجل هستم بیا 

رفتم و تنها شدی در کربلا

الهى بى پناهان را پناهى

مناجات

الهى بى پناهان را پناهى

به سوى خسته حالان کن نگاهى

مرا شرح پریشانى چه حاجت

که بر حال پریشانم گواهى

خدایا تکیه بر لطف تو دارم

که جز لطفت ندارم تکیه گاهى

دل سرگشته ام را رهنما باش

که دل بى رهنما افتد به چاهى

نهاده سر به خاک آستانت

گدایى، دردمندى، عذرخواهى

گرفتم دامن بخشنده اى را

که بخشد از کرم کوهى به کاهى

خوشا آن کس که بندد با تو پیوند

خوشا آن دل که دارد با تو راهى

زنخل رحمت بى انتهایت

بیفکن سایه بر روى گیاهى

به آب چشمه لطفت فرو شوى

اگر سر زد خطایى، اشتباهى

مران یا ربّ زدرگاهت «رسا» را

پناه آورده سویت بى پناهى

دکتر قاسم رسا