خوپالانه تاوادا شونده کله

خوپالانه تاوادا شونده کله

وختی،

تازه خوایه ایسمال، بکشه ائیتانفس

پیچاشال، مرغه گیره.

کیشکاخونه فودوشه ،گنجه بانوی

خروسه ی، تابگه کوکوره کوکو،

شال بیگیفت.

خوره کا،

دوولنه بالدوراتافاکونه ورپس پسکی

جه اورا

برسه خربزانه شیرین دانه،

آقاشال،

گازه مرا،

دداربیدار پاراکونه.

کله خوک،

غلت زنه بیجارسران

تازه بجه ریشه خورا!

ایسماله ی خومرا!

ایواری جتوببو!؟

خوپالانه تاوداشونده کله!؟

خوره کا،

گنجه بانو،

پیچال،

کی دوخاد می سفره سر؟

پیس شکم مهمانانه!؟

ئیدافه دیوانه به

خوتفنگه اوسانه ساچمه وباروت دوکونه

ئیتاتیر،فوداره

خوره کا،گنجه بانوی، پیچاشال

دوتاپادارید،

دوتام قرضه گیرید

شیدگومارانه درون بیرون نائید.

ایسماله ی،

شله ده خنده گویه:

وقتی آدم بتانه ئی تیره امرا فوداره

دونخواده مهمانانه،

یاائتاپخه مره،

هفته بجارکول دواره،

خوک وشال

به تی جان قسم نواخالی ببه

ئیتاروز،

تی تفنگ!

تی آئو!

خوکه ور،

تی ایجگره!

شعراز ناشناس