ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
گیلانی ها دو نوع
لالایی دارند، یکی «گاره سری» لالایی هایی که بر سر گهواره (گاره) خوانده می شود و
دیگری «هلونه گردانی» ترانه هایی که بر سر هلونه (ننو) خوانده می شود.
بخشی از
ترانه ها و آوازهای محلی برگرفته از لالایی های مادران و زمزمه های
زنان
گیلانی به هنگام کار در مزارع برنج و باغات چای است، و این جایگاه
زنان
گیلک را علاوه بر سایر بخش های فرهنگ وتاریخ گیلان ، در موسیقی گیلان
بیش از
پیش نمایان می کند باید به این نکته اشاره داشت که لالایی در آهنگ و ریتم و حتی در
مضمون چون تمام “ترانه ها ی کار” است. ریتمش در متر آزاد برای کاستن ازطول مدت کار و
خستگی
ناشی از آن و آرامش بخش است مضمون لالایی ها در عین حال که به
فعالیتی
در حال انجام مربوط می شود بیشتر حدیث نفس مادر است و از آنجا که
در لحظه
های تنهایی و خلوت مادر و نوزاد ترنم می شود سخن از رنج درد ، نا
امیدی
،آرزوها ورویاهای مادر دارد.دقت در مضمون لالایی های اقوام مختلف و
طبقه
بندی آنها می تواند ما را در شناخت فرهنگ عمومی اقوام و مردم مناطق و
به طور
خاص زندگی و نوع نگاه زنان آن جامعه کمک کند
…لالا لای بوخوسه* می جان “روشن”
(با لالا لالایی میگفتی بخواب*.روشن جان)
بیجار-آموندرم چور.*.نوا—شون
(ای شالیزار-دارم میام-مبادا…خراب* شوی)
دره تا شالقوزه–می دونا- پاچول
(پاهایم تا زانو-توی گل ولای است)
بوخوسه مرزه سر-می پسره گول
(روی کرت شالیزاردسته گلم بخوابه)
تی لالا-گفتنم- لبریزه خواب بو
(لالایی خواندنت خواب آور بود)
هزار وار-بختراز گهواره تاب بو …
(هزاربار بیشترازتاب دادن گهواره)
شاع ردکتر روشن فومنی”
منبع: gilon.gilblog.ir