نامه ای از امام خمینی ، خطاب به فرزند خود ، حجت الاسلام سید احمد خمینی

نامه ای  از امام خمینی ، خطاب به فرزند خود ، حجت الاسلام سید احمد خمینی

پسرم! نه گوشه گیری صوفیانه دلیل پیوستن به حق است ، و نه ورود در جامعه و تشکیل حکومت ، شاهد گسستن از حق.

 میزان در اعمال انگیزه های آنهاست ؛ چه بسا عابد و زاهدی که گرفتار دام ابلیس است و آن دام گستر‌ ، با آنچه مناسب او است ، چه خودبینی و خودخواهی و غرور و بزرگ بینی و تحقیر خلق الله و شرک خفی و امثال انها ، او را از حق دور و به شرک می کشاند و چه بسا متصدی امور حکومت که با انگیزهٔ الهی به معدن قرب حق نائل شود...

پس میزان عرفان و حرمان ، انگیزه است. هرقدر انگیزه ها به نور فطرت نزدیک تر باشد و از حجب ، حتی حجب نور وارسته تر به مبدأ نور وابسته ترند ، تا آنجا که سخن از وابستگی نیز کفر است.

پسرم! از زیر بار مسئولیت انسانی که خدمت به حق در صورت خدمت به خلق است شانه خالی مکن ، که تاخت و تاز شیطان در این میدان ، کمتر از میدان تاخت و تاز در بین مسئولین و دست اندرکاران نیست ، و دست و پا برای به دست اوردن مقام ، هر چه باشد ، چه مقام معنوی و چه مادی مزن ، به عذر آن که می خواهم به معارف الهی نزدیک شوم ، یا خدمت به عبادالله نمایم ، که توجه به آن از شیطان است ، چه رسد که کوشش برای به دست اوردن آن.

 iribnews