امام مجتبی (علیه السلام) با عده‌ای که نسبت به اهمیت روز عید فطر بی‌توجه بودند چه برخوردی کردند؟

امام مجتبی (علیه السلام) با عده‌ای که نسبت به اهمیت روز عید فطر بی‌توجه بودند چه برخوردی کردند؟

«امام مجتبی علیه‌السلام طبق روایتی در روز عید فطر، از راهی عبور می‌کرد. دید جمعیتی ایستاده‌اند و بازی می‌کنند و بی‌خیال و بی‌توجه به اهمیت این روز، با غفلت خودشان سرگرمند و می‌خندند. کنار آن جمعیت ایستاد و فرمود: «ان الله جعل شهر رمضان مضمارا لخلقه.»

خداوند، ماه رمضان را میدان مسابقه‌ای برای بندگانش قرار داده است. «فیستبقون فیه بطاعته الی مرضاته.» که در این میدان مسابقه، به وسیله‌ی اطاعت او، به سوی رضایت او با یکدیگر مسابقه بگذارند و از یکدیگر پیشی گیرند. «فسبق قوم ففازوا.»

در این ماه رمضانی که گذشت، عده‌ای توانستند پیشی بگیرند و از دیگران جلو بیفتند؛ و اینها پیروز و موفق شدند «و قصر آخرون فخابوا.» اما عده‌ی دیگری، در همین ماه رمضان کوتاهی کردند. آنها نتوانستند خود را به درگاه رحمت الهی برسانند، و مایوس و نومید شدند.

«فالعجب کل العجب من ضاحک لاعب فی الیوم الذی یثاب فیه المحسنون و یخسر فیه المبطلون.» فرمود: تعجب است از کسانی که بی‌خیال می‌خندند و به لعب مشغول می‌شوند. در آن روزی که نیکوکاران خرمنهای ثواب را می‌چینند و می‌برند و محرومان، خسارت خود را تحویل می‌گیرند؛ خسارتهای آنان دامنگیرشان می‌شود... سپس در ادامه فرمود: «لو کشف الغطا لعلموا ان المحسن مشغول باحسانه، و المسی‌ مشغول باسائته.»

اگر چشم بصیرت، نافذ می‌شد و پرده‌ی حجاب مادی از مقابل چشمهای ما کنار می‌رفت، می‌دیدیم که نیکان مشغول جمع‌آوری پاداش خودند و به برداشتن ثواب، مشغول و سرگرمند؛ چنان‌که بدان سرگرم به نتایج کوتاهیهای خودشان هستند.» ۱۳۷۲/۰۱/۰۴

خبرگزاری قوه قضائیه