ریاست طلبی

ریاست طلبی

عمّر بن خلاّد، نزد امام رضا علیه السلام از مردی یاد کرد و گفت: او ریاست طلب است. حضرت فرمود:

ما ذِئبانِ ضارِیانِ فی غَنَمِ قَومٍ قَد تَفَرَّقَ رُعاؤُها بِاَضَرَّ فی دینِ المُسلمِ مِنَ الرِّیاسَهِ؛

دو گرگ درنده در گله ی بی چوپان، به اندازه ی ریاست طلبی در دین یک مسلمان زیانبار نیست.

اصول کافی، ج 2، ص 297.

انسان موجود ضعیفی است و خیلی زود فریب شیطان را می خورد و قدرت و ریاست او را به ظلم و حق کشی وا می دارد. ریاست طلبی، تنها در سطح یک جامعه نیست.

گاهی خصلت ریاست طلبی و برتری طلبی و سلطه جویی در محیط خانه، محیط کار، در کلاس و کارگاه و محلّه و بازار بروز می یابد و در نتیجه، حقوق دیگران نادیده گرفته می شود و افراد قدرت طلب، برای سلطه یافتن بر دیگران، حق و عدل را زیر پا می گذارند.

هم ریاست داشتن انسان را در معرض خطر قرار می دهد، هم ریاست طلبیدن، البته این دوّمی خطرناکتر و زشت تر است.

روش به گله زدن گرگ بردن یک طعمه نیست ! ابتدا به تعدادی گوسفند حمله می کنند و حلقومشان را می درند و از پای درمی آورند، سپس سر فرصت آنها را می خورند، تصوّر کنید گله ای که چوپان ندارد چه قدر آسیب می بیند؟ ضرر ریاست طلبی به دین یک مسلمان بیش از آن است.

کسی که برای انتخابات هزینه می کند وعده می دهد و بعد از کسب مسئولیت به وعده های پوچ عمل نمی کند، هم دین خود را باخته است و هم به اعتقاد دیگران آسیب زده است .

ریاست_طلبی  دنیا_گرایی_مسئولین

Howzehir