در یکی از روستاهای کوهستانی

در یکی از روستاهای کوهستانی " دیاربکر " ترکیه آموزگار دبستانی بنام احمد در درس ریاضی به شاگردانش می گوید که اگر در یک کاسه ۱۰ عدد توت فرنگی باشد ، در ۵ کاسه چند عدد توت فرنگی داریم .

دانش آموزان : آقا اجازه ، توت فرنگی چیه ؟

معلم : شما نمیدانید توت فرنگی چیه ؟

دانش آموزان : ما تابحال توت فرنگی نخورده ایم .

معلم فکری بنظرش میرسد و مقداری از خاک آن روستا را به یک موسسه کشت و صنعت در شهر " بورسا " فرستاده و از آنها سوال میکند که آیا این خاک برای کشت توت فرنگی مناسب است یا نه ..

آن موسسه در پاسخ میگوید که این خاک و آب و هوای دیاربکر برای کشت توت فرنگی مناسب بوده و همچنین مقداری بوته توت فرنگی و دستورالعمل کاشت و  داشت محصول را برای وی میفرستد .

 معلم بچه ها را به حیاط مدرسه برده و طرز کاشتن بوته های توت فرنگی را به دانش آموزان یاد میدهد .

 و به آنها میگوید که امسال از شما امتحان ریاضی نخواهم گرفت . و بجای آن به هر کدام از شما چهار بوته توت فرنگی میدهم که آنها را به خانه برده و کاشت آنها را همانطوریکه یاد گرفته اید ، به پدر و مادرتان یاد بدهید ..

 وقتی که توت فرنگی ها رسیدند آنها را توی بشقاب گذاشته و بمدرسه میاورید . برای هر ۱۰ عدد توت فرنگی یک نمره خواهید گرفت .

وقتی میوه ها رسیدند ، بچه ها آنها را در بشقابی گذاشته و بمدرسه میاورند .

معلم میپرسد که مزه شان چطور بود؟

بچه ها میگویند که چون پای نمره در میان بود، اصلا از آنها نخورده ایم !!.

معلم میخندد و میگویید همه شما نمره کامل را میگیرید . میتوانید بخورید و آنها با ولعی شیرین توت فرنگی ها را میخورند .

بعد از دوسال از آن ماجرا ، مردم آن روستایی که تا به آن زمان توت فرنگی ندیده بودند ، در بازارهای محلی شان، توت فرنگی میفروشند

معلم بودن یعنی این ....

فقط روی تخته سیاه آموزش ضرب وتقسیم نیست ، شاید از خود اثری برجا گذاشتن باشد ...

بهمن ازرشت