بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

از یک جایی به بعد دنبال بهانه نیستی.

از یک جایی به بعد

دنبال بهانه نیستی.

همین که بالای سرت تکه تکه ابرهای بازیگوش می دوند

همین ک چراغ آسمان امروز هم روشن شد

همین ک آنهایی ک گوشه ی قلبت داری نفسشان گرم است

همین که ببینی خودت را دوست داری و دلت را

با همه ی غم هایش ...

از پنهانی ترین گوشه ی قلبت

یک دلخوشی کوچک بردار

ستاره اش کن توی چشمانت ...

گوشه ی لبهایت را می برد تا ماه!

از یک جایی به بعد

درد را برگ گل میکنی و لای کتاب هایت می گذاری ...

آرام بگیر !

و گاهی

بدون اینکه شعر باشی

ذکر روز تنهایی یکنفر باش.

بیشتر_خودت...

از_یک_جایی_به_بعد...

وطنی ازرشت

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.