بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

نوکران با امید می میرند

http://uupload.ir/files/v5fw_%D9%86%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86.jpg

نوکران با امید می میرند

چون محاسن سپید می میرند

در غمت روز شان شب تار است

صبحشان که دمید می میرند

چونکه یک عمر نوکری کردند

عاقبت هم شهید می میرند

تویی ارباب و ما گدای شما

پدر و مادرم فدای شما

 

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.