بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

کلام_علما

کلام_علما

بارها از نحوه‌ی عزاداری برای سیدالشهداء سؤال می‌شد که چگونه باید عزاداری کنیم؟!

فقیه مقدس، میرزای تبریزی، در حالی که اشک می‌ریخت، می‌فرمود: امام حسین (علیه‌السلام) هر آنچه را که داشت، در راه خدا فدا کرد و با فداکاری خود، دین را زنده نگه داشت.

و با اهدای خون خود از زحمات رسول اکرم و صدیقه‌ی شهیده و امیرالمؤمنین، علی بن ابی‌طالب و امام حسن مجتبی (علیهم‌السلام) دفاع کرد و از هیچ چیز در راه خدا دریغ ننمود!

حتی از اهل و عیال خود گذشت، حال وظیفه ماست که هر آنچه در توان داریم برای عزاداری سیدالشهداء (علیه‌السلام) به کار گیریم تا این واقعه تا ابد ان‌شاءالله زنده نگه داشته شود.

هر کس بخواهد در آخرت خشنود باشد و حسرت نخورد، باید به معنای واقعی حسینی باشد و در ایام وفیات اهل بیت (علیهم‌السلام) در مجالس حزن شرکت کند...

و هر آنچه در توان دارد کمک کند که ان شاء الله تمامی اعمال در پرونده‌ی او ثبت خواهد شد.

هر کاری که برای امام حسین (علیه‌السلام) انجام بدهید، حتی اشک ریختن بی‌نهایت ثواب دارد و تلاش کنید که در مجالس ابی‌عبدالله با سوز دل گریه کنید...

چنانچه امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: لِکلِّ شَیء ثَوَابٌ إِلاَّ الدَّمْعَةَ فِینَا...

برای هر عملی، ثوابی معین است، مگر اشکی که برای ما می‌ریزد (چرا که ثوابش بسیار فراتر از تعیین به حد خاصی است)

منبع: سیره عالمانه و پندهای حکیمانه آیت‌الله میرزا جواد تبریزی، ص ۱۱۴.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.