بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

گریه امام سجاد (ع)

گریه امام سجاد (ع)

امام سجاد (ع) پس از جریان دلخراش و دلسوز عاشورا، بیش از حد بى تابى و گریه مى نمود.

روزى یکى از دوستان حضرت اظهار داشت یا بن رسول الله، شما با این وضعیت و حالتى که دارید خود را از بین مى برید، آیا این گریه و اندوه پایان نمى یابد؟

امام سجاد (ع) ضمن این که مشغول راز و نیاز به درگاه خداوند متعال بود، سر خود را بلند نمود و فرمود واى به حال تو، چه خبر دارى که چه شده است؟

پیغمبر خدا، حضرت یعقوب (ع) در فراق فرزندش حضرت یوسف (ع) آنقدر گریه کرد و نالید که چشمان خود را از دست داد، با این که فقط فرزندش را گم کرده بود؛ و لیکن من خودم شاهد بودم که پدرم را به همراه اصحابش چگونه و با چه وضعى به شهادت رساندند.

منابع:

1. مستدرک الوسائل، جلد 2، صفحه 466

2. کامل الزیارات، صفحه 107

اینجامعراج شهداست

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.