بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

مورچه باش!

مورچه باش!

وقتی انگشتت را در مسیر مورچه ای میگذاری منتظر نمی شود تا انگشتت را برداری،

بلکه مسیرﺵ را عوﺽ می کند…

هیچ وقت کنار دری که بسته شده نَایست ..

درها بسیارند ...

چه بسا خداوند تو را از چیزی محروم کند تا بهتر از آن را روزی ات گرداند

قایقت شکست؟ پارویت را آب برد؟ تورَت پاره شد؟

صیدت دوباره به دریا برگشت؟

غمت نباشد چون خدا با ماست!

هیچ وقت نگو ؛ از ماست که برماست!

بگو خدا با ماست...

اگر قایقت شکست، باشد، دلت نشکند!

دلی را نشکنی.

اگر پارویت را آب برد، باشد

آبرویت را آب نبَرَد! آبرویی نبری.

اگر صیدت از دستت رفت، باشد، امیدت از دست نرود ! امید کسی را ناامید نکنی.

امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت، دستانت را که داری!

خدایت را شکر کن؛ دوباره شکر کن!

اگر چیزی به دست نداریم دست که

داریم دوباره به دست می آوریم.

دوباره می سازیم و دوباره به دست می آوریم.

دوباره می خریم و دوباره می خندیم.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.