نزول جایگاه نواب اربعه امام زمان(ع) در فرقه گنابادیه

نزول جایگاه نواب اربعه امام زمان(ع) در فرقه گنابادیه

شهرام پازوکی، تئوریسین این فرقه در این‌باره می‌نویسد:

«نوّاب اربعه به نظر بسیاری از مشایخ صوفیه با این‌که افراد جلیل القدر و معتمد امام(ع) بودند، اما مقام معنوی نداشتند، بلکه تنها واسطه‌ی ظاهری بودند و وکالت در اخذ هدایا یا وجوهات و از این قبیل داشتند، آنان حتی جنبه‌ی علمی و فقهی خاصی هم نداشتند.»[۱]

ملاعلی گنابادی، نوّاب اربعه امام زمان(عج) را به دیده‌ی تحقیر می‌نگرد و آنان را شایسته نیابت ندانسته و در حد نگهبان تنزّل می‌دهد و خلافت و قائم مقامی معصومین را ویژه‌ی اقطاب این سلسله می‌شمارد و می‌گوید:

«وکلاء را در غیبت صغری سفارت ظاهریّه به اطلاعات جزئیّه است تا زمان معین و رجال و اولیاء را سفارت باطنیّه کلیّه چون حاجب و قایم مقام، نظیر علم و معرفت!!»[۲]

پی‌نوشت؛

پازوکی، شهرام، مجله هفت آسمان، ش6، ص 27

گنابادی، ملا علی، صالحیه، انتشارات حقیقت، ص 223