تسلیت به ایران

تسلیت به ایران

بهمن ویسی/معلم نمونه کشوری

از دی ماه سال گذشته تا واپسین روزهای ماه جاری، ایران دردمند حوادث تلخ و ناگواری را تجربه کرده است. آتش سوزی ساختمان پلاسکو، سیل ویرانگر شمالغرب، انفجار معدن زمستان یورت، واژگونی اتوبوس حامل نخبگان در هرمزگان، زلزله مهیب استان کرمانشاه، کشته شدن عده ای از هموطنان در جریان اعتراضات خیابانی و در تازه ترین واقعه، جان باختن سی و دو دریانورد در نفتکش سانچی. گویا شبح مرگ، قصدی برای برچیدن سایه شوم خود از فضای ایران نداشته و حادثه پشت حادثه و آزردگی روح و روان، در طالع این ملت رقم خورده است. مرگ  جوانانی که در تلاش معاش با کمترین حقوق و مزایا، دل به آب های خروشان سپرده و جسم و جان خویش را در دریای چین طعمه آتش سوزان و بی مروت کردند؛ اندوهی سنگین و داغی تازه بر دل ایرانیان رنجور نشانده است و ضرورت دارد تا دستگاه های مسئول، با بررسی همه جوانب، پرسش ها و ابهاماتی که این روزها در ذهن مردم شکل گرفته است را برای افکار عمومی روشن سازند. چرا چین در جایگاه بزرگ ترین شریک تجاری ایران تمام تلاش خود را معطوف نجات جان سرنشینان کشتی چینی و خروج کشتی از صحنه تصادف کرده است و علت تعلل پکن در امدادرسانی به خدمه سانچی و زیر پا گذاشتن قوانین حقوقی مرتبط با تجارت دریایی چیست؟ دستگاه دیپلماسی کشور بدون تاثیرپذیری از سطح معاملات دو کشور، باید دولت پکن را وادار به پاسخگویی نماید. از سویی عملکرد دولت در اعزام دیرهنگام تکاوران ارتش و به  اصطلاح، ارسال نوشداروی پس از مرگ سهراب برای محبوسان آتش و خون، به هیچ وجه قابل توجیه نیست و باید در این راستا ضمن شفاف سازی پاسخ قانع کننده ای به افکار عمومی ارائه دهد.

به هر حال در این فضای آکنده از غم و اندوه، با دلی پرخون و دیدگانی اشکبار، این مصیبت بزرگ را به بازماندگان داغدار و تک تک هموطنان تسلیت عرض نموده و برای روح دریادلان سوخته بال، طلب آرامش می کنم.

اخبار_فرهنگیان