یادی_از_شهدا

یادی_از_شهدا

وصیت‌نامه شهید محمدرضا کارور

بسم‌الله الرحمن الرحیم

می‌خواهم به شما پدر و مادر و….. درد دل کنم، به امید آنکه روزی از سنگینی مسئولیتی که بر دوشم انباشته شده برداشته باشم و با امیدی بیشتر از لطف و رحمت حق‌تعالی در پیشگاهش و در عدالتگاهش حاضر شوم؛ آن عدالتگاهی که ناچیزترین اعمال نیک و بد انسان این موجود خاکی به حساب خواهد آمد. بدین صورت آیا سزاوار است که بنشینیم و سکوت را مهری بر دهان نماییم و از اعمال خود غافل شده برای شاهی خود به هر سو قدم برداریم؟ مگر نه اینکه درد ما، درد اسلام و غم ما، غم اسلام است و مرحمش اجرای احکام آن. ما اگر خود را مسلمان می‌دانیم و قرآن را کتاب خود قرار داده‌ایم و عمل به آن را رأس امور زندگی قرار داده‌ایم، رسیدن به سعادت جز این نخواهد بود که باید رنج‌ها کشید و گذشت‌ها کرد. به‌راستی اگر ما امید به عفو و رحمت الهی نداشته باشیم چه کنیم، آیا می‌توانیم خجل و سرافکنده در پیشگاهش حضور یابیم و بگوییم که ما از بندگان توییم. آیا می‌توانیم بر گناهانی که در این دنیا مرتکب شده‌ایم سرپوش گذاریم و یاری خواهیم که در آنجا نیز باز ستارالعیوب باشد….

ای عزیزان دست از اسلام برندارید و به آن وابسته‌تر گردید. از آنچه که شما را به راهی جز راه حق سوق می‌دهد دوری نمایید. راه تقواپیشگان را پیشه کنید و از آنچه که خدا روزی شما کرده، صدقه دهید، انفاق و احسان کنید.

تو ای شریک زندگی و غم و شادیم مبادا پس از مرگم غمناک باشی و دلسرد گردی. بدان که خدا با توست رنج‌ها و مشکلاتی که در راه او متحمل می‌شوی در عدالتگاهش بی‌حساب نخواهد ماند.

در هر سال پیشه کنند تقوی را، تقوی را، تقوی را

محمدرضا کارور- ۱۴/۸/۱۳۶۱

4 اسفندماه سالروز شهادت شهید_محمدرضا_کارور

شهید_محمد_رضا_کارور