بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بلایی که قرار بود بر سر شیعیان فرود آید، امام کاظم(ع) پذیرفتند که خودشان به‌تنهایی به دوش بکشند.

بلایی که قرار بود بر سر شیعیان فرود آید، امام کاظم(ع) پذیرفتند که خودشان به‌تنهایی به دوش بکشند.

استاد سید محمّدمهدی میرباقری:

«حضرت امام کاظم(ع) فرمودند:  شیعیان ما یک غفلت‌هایی و گناه‌هایی کردند؛ برای اینکه این غفلت از آن‌ها برداشته شود خدای متعال من را مخیر کردند که: یا شیعیان باید عذاب بشوند یا من تحمل کنم. و من بار بلا را به دوش کشیدم. (إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ غَضِبَ عَلَى الشِّیعَةِ فَخَیَّرَنِی نَفْسِی أَوْ هُمْ فَوَقَیْتُهُمْ وَ اللَّهِ بِنَفْسِی»)

وجود مقدس موسی‌بن‌جعفر(ع) بلای سنگینی را تحمل کردند؛ حداقل چهارده سال از عمر شریفشان در زندان سپری شد؛ آن هم زندان‌های سختی که زندان‌های نمور و نمناک زیرزمینی و حفره‌های زیرزمینی بوده، به‌طوری‌که شب و روز در آنجا تشخیص داده نمی‌شد. تعبیری که در زیارت جامعة ائمة آمده، این است: «وَ مُکَبَّلٍ فِی السِّجْنِ قَدْ رُضَّتْ بِالْحَدِیدِ أَعْضَاؤُه». تعبیر نیست که فقط ساق پا، بلکه عضو عضو حضرت نرم شده بود.» ۹۳/‌۳/۳

Habiliyan

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.