ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
خوشا مرز ایــــــران عَنـــبـر نسیم
که خاکش گران بهاتر از زَر و سیم
هوایــــش برازنـــده به هر آدمـــی
زمینـــش سرتاسر پـر از خُــرمــی
گر از فارس گویی بهشتی خوش است
همـه مــــرز آن خــُـرم و دلـــکش اسـت
چو به یک سوی اهواز مینو سرشت
که سبز است و خرم چو باغ بهشـت
گر از مُــلـک کرمــان سرایم رواسـت
که هندوستانی خوش آب و هواست
خراسان ز چین و خاکش خوشـتر ست
که خــاکـش به مانند مـُـشـــک تَـر است
همچون اصفهان درجهان شهر نیست
نداند کَسَش کز خرد و هنر بهر نیست
عروس جهان است ملک آذرآبادگان
که سرتاسرش زیبایی و پادشـاهان
از تخت جمشید و کورُشِ پر رمز و راز
نبودست ملکی عارفــانه هم چو شیراز
گر بیایی سوی گـیلان و مازنـــدران
پر از سبزه و مـاهی بینی بی کــران
ایـران همه بوستانش سراسر گُل است
به شاهان و تاریخ بلندش خوش است
[آستانه سیتی]