لبخند امام حسین علیه السلام هر شب جمعه

لبخند امام حسین علیه السلام هر شب جمعه

عالم زاهد و وارسته، مرحوم شیخ حسین بن شیخ مشکور قدس سره فرمود:

در عالم رؤیا دیدم در حرم مطهر حضرت اباعبدالله علیه السلام مشرف هستم و آن حضرت نیز در آنجا تشریف دارند.

در این اثناء یک نفر جوان عرب معدی (دهاتی) وارد حرم شد و با لبخند به آن حضرت سلام کرد و حضرت نیز با لبخند جوابش دادند.

فردای آن شب که شب جمعه بود،

به حرم امام حسین علیه السلام مشرف شدم و در گوشه‌ی حرم توقف کردم.

ناگهان آن جوان عرب معدی را که در خواب دیده بودم، وارد حرم شد و چون مقابل ضریح مقدس رسید، با لبخند به آن حضرت سلام کرد!

ولی حضرت سیدالشهداء علیه السلام را ندیدم و مراقب آن جوان عرب بودم تا از حرم خارج شد.

به دنبال او رفتم و سبب لبخندش را در هنگام سلام دادن به امام علیه السلام پرسیدم.

و تفصیل خواب خود را نیز برایش نقل کردم و سپس گفتم:

چه کرده ای که امام علیه السلام با لبخند به تو جواب می‌دهند؟

جوان گفت: من پدر و مادر پیری دارم و در چند فرسخی کربلا زندگی می‌کنیم.

شبهای جمعه که برای زیارت می‌آمدم، یک هفته پدرم را سوار بر الاغ می‌کردم و می‌آوردم و یک هفته هم مادرم را می‌آوردم.

تا اینکه شب جمعه ای نوبت پدرم بود، چون او را بر الاغ سوار کردم،

مادرم گریه کرد و گفت:

مرا هم باید ببری! شاید تا هفته‌ی دیگر زنده نباشم!

به مادرم گفتم: امشب باران می‌بارد و هوا سرد است و بردن دو نفر مشکل است.

اما نپذیرفت!

ناچار پدرم را سوار کردم و مادرم را بر دوش کشیدم و با زحمت بسیار آنها را به حرم امام حسین علیه السلام رسانیدم.

چون در آن حالت همراه با پدر و مادرم وارد حرم شدم، حضرت سیدالشهداء علیه السلام را دیدم و سلام کردم.

آن بزرگوار نیز به من لبخند زدند و جوابم را دادند

و از آن وقت تا بحال،

هر شب جمعه که به کربلا مشرف می‌شوم، حضرت امام حسین علیه السلام را می‌بینم و ایشان با تبسم جوابم را می‌دهند.

داستانهای شگفت

کرامات الحسینیه جلد۱