ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
اساس کارها
راوی:
قیلَ لِلصـادِقِ علیه السلام:
عَلى ماذا بَنَیْتَ أَمْرَکَ؟
فَقالَ علیه السلام: عَلى أَرْبَعَةَ أَشْیاءَ:
عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلى لایَعْـمَلُهُ غَیرى فَاجْتَهَدْتُ؛
وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ مُطَّلِعٌ عَلىَّ فَاسْتَحْیَیْتُ؛
وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزقى لایَاکُلُهُ غَیرى فَا طْمَانَنْتُ؛
وَ عَلِمْتُ أَنَّ اخِرَ أَمْرى الْمَوتُ فَاسْتَعْدَدتُ.
به امام صادق علیه السلام گفتند:
کار خود را به چه اساسى استوار ساختهاى؟
فرمود: بر چهار بنیان:
[اول] دانستم که عمل مرا کسى دیگر انجام نمیدهد پس تلاش نمودم؛
[دوم] دانستم که خداى بر من آگاه است پس حیا کردم؛
[سوم] دانستم که روزى مرا دیگرى نمیخورد پس آرام گرفتم؛
[چهارم] دانستم که پایان کار من مرگ است پس براى آن آماده شدم.
بحار الانوار: ج78، ص228، ح100