بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت
بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بسکه ماندم درغریبی وطن ازیادم رفت بسکه ماندم درقفس بوی گل ازیادم رفت

بند وفا گسستی و بی وفا شدی

بند وفا گسستی و بی وفا شدی

با من غریبه و با دگری آشنا شدی

از جور تو میسوزم و دم نمیزنم

شاید که روزی تو هم مبتلا شدی

با من سخن از عشق در میان نبود

حالا چه شد عاشق آن آشنا شدی

ای در خیال من و ای بی خبر ز من

خود درد منی و خودت هم دوا شدی

اکنون که زخمی عشق و جنون شدم

محتاج آن لب لعلم و کیمیا شدی

از شهر تو رمیده و دل میبرم ولی

ای بی وفا بیشتر از پیش دلربا شدی

ترسم بمیرم و خواهی وفا کنی

آیی و نباشم و گویی کجا شدی

کافیست شکوه و ناله که این و آن

گویند حسن چو نِیِ بوریا شدی

آری ز فیض غمت روز و شب یکی است

حالا که معشوقه ی دیوان ما شدی

حسن_عباسی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.