هر روز تفسیر کوتاه آیه به آیه،

هر روز تفسیر کوتاه آیه به آیه،

از ابتدای قرآن

تفسیر_کوتاه

سوره_بقره

صفحه_۶

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِکَةِ اسْجُدُواْ لِآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى وَاسْتَکْبَرَ وَ کَانَ مِنَ الْکَافِرِینَ{۳۴}

و به فرشتگان گفتیم:

آدم را سجده کنید، همه سجده کردند جز ابلیس، که سرباز زد و برتری جست و او از کافران بود(۳۴)

به فرموده قرآن، ابلیس از نژاد جنّ بود که در جمع فرشتگان عبادت می‌کرد.

سجده بر آدم چون به فرمان خدا بود، در واقع بندگى و عبودیت خداست،

زیرا عبادت واقعى، عملى است که خداوند بخواهد، نه آنکه طبق میل ما باشد.

ابلیس حاضر بود قرن‏ها سجده کند، ولى به آدم سجده نکند.

ابلیس مرتکب دو انحراف و خلاف شد:

الف: خلاف عقیدتى،که سبب فسق او شد.

ب: خلاف اخلاقى،که سبب دوزخى شدن او گردید.

سجده براى آدم نه تنها به خاطر شخص او، بلکه به خاطر نسل و اولاد او نیز بوده است.

چنانکه در جاى دیگر می‌فرماید:

«خلقناکم ثمّ صوّرناکم ثمّ قلنا للملائکة اسجدوا لأدم»

امام سجاد علیه السلام می‌فرماید:

رسول خدا صلى الله علیه فرمود:

سجده بر آدم به خاطر ذرّیه و نسل او بود.

سجده فرشتگان موقّتى بود، امّا نزول آنها بر مؤمنان و استغفارشان براى آنان دائمى است.

سجده بر آدم نه به خاطر جسم او، بلکه به خاطر روح الهى اوست.

بى ‏انصافى است که تمام فرشتگان بر انسان سجده کنند،

ولى انسان براى خدا سجده نکند.

تفسیر نور

نسیم وحی

nasimevahy

اَللّهُــمَّ عَجـِّـل لِوَلیِّــکَ الفَــــرَج