آنروز که ابوبکر رای آورد،

آنروز که ابوبکر رای آورد،

علی(ع) شکست نخورد، مردم سرنوشت خود را به تباهی سپردند

آنروز که عمر بر مسند خلافت نشست، علی(ع) کوچک نشد، مردم اشتباهشان را تکرار کردند

آنروز که شورای شش نفره، عثمان را بر علی(ع) ترجیح داد، علی(ع) شکست نخورد، خواص به مردم خیانت کردند

ولی آنروز که علی(ع) به خواست مردم بر مسند خلافت نشست، خود را پیروز نمی دانست بلکه مسول می دانست، آنروز فقط مردم پیروز شدند

آنروز هم که شمشیر اشقی الاشقیا فرق علی(ع) را شکافت، باز هم علی(ع) شکست نخورد. که فرمود: "فزت و رب الکعبه" و این بزرگترین پیروزیست که رستگار شوی، ولی آنروز باز هم مردم شکست خوردند

و آنروز که در کربلا، سر حسین(ع) و هفتاد و دو تن از یارانش به نیزه رفت و زینب(س) و اسرا را به نام خارج شدگان از دین! در خرابه های شام گرداندند و مردم هلهله کنان به دورشان، باز هم این مردم بودند که شکست خوردند

شاید تمام روزهایی که مردم شکست خوردند نفهمیدند که شکست خورده اند و بر طبل شادی کوبیدند

و این قصه شکست مردم چیز عجیبی نیست ، که تاریخ همچنان ادامه دارد

اللهم اجعل عواقب امورناخیرا

لبیک یا خامنه ای

 labbeyk0ya0agha