ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
چرا عزاداری می کنیم؟ قسمت اول
قبل از آنکه من به چهار هدف مهم نهضت عاشورا و علت عزاداری برای عاشورا می پردازم و یک پیشینه ای از آن بگویم . می دانید قضیه ی کربلا از مسائلی است که قبل از وقوع برای آن اشک ریخته شده است حتی نقل است که آدم ابوالبشر ، زکریای پیامبر ، این کار را کرده اند و نام حسین یک نام مطهر بوده است . در نقلی دارد که پیامبر قنداقه ی امام حسین (ع) را گرفتند و اشک ریختند و امیر المؤمنین در روایتی دارد که وقتی برای جنگ صفین رفته بودند و از سرزمین کربلا عبور می کردند ، حضرت ایستادند و قدری از خاک کربلا را برداشته و بوئیدند و فرمودند: خوشا به حال تو ای خاک، یک انسانهایی از روی تو به بهشت می روند که بی نظیر هستند و آنجا اشک ریختند. پس به این حادثه قبل از وقوع هم تعظیم و تکریم شده است .
اما در خصوص عزاداری هایی که رسماً بعد از وقوع شهادت شروع می شود، نقطه ی آغاز عزاداری ابا عبدالله از قتلگاه و با زینب کبری است . اول کسی که بنیان مرثیه ، عزاداری و گریه را گذاشت عقیله ی بنی هاشم بود، که وقتی وارد گودی قتلگاه شد رو به مدینه معلی گفت: پدرم به قربان لب های قشنگ تو ، پدرم به قربان قلب داغدیده ی تو و این عزاداری به کوفه و شام می آید . امام سجاد(ع) فرمود : من فرزند آن کسی هستم که سر او را از تنش جدا کردند و من فرزند آن کسی هستم که او را با لب تشنه کشتند . ابتدا شام و بعد مدینه که آمد این عزاداری شکل سنتی نداشت ، مراسمی نبود چون جلوی آن را می گرفتند .
از بیانات حجت الاسلام رفیعی