افسوس معلم ریاضی هیچگاه حساب روزهای نبودن تو را نگفت!

افسوس معلم ریاضی هیچگاه حساب روزهای نبودن تو را نگفت!

معلم انشا هیچ وقت نگفت که

از محبت به تو انشا بنویسم

گله داریم که هیچ کس

جغرافیای ظهورت را برایمان هیچ وقت ترسیم نکرد

تاریخ غیبتت را برایمان شرح ندادند

و نگفتن که چه کرده‌ایم

که اینگونه به تاریخ نبودنت عادت کرده‌ایم

معلم اجتماعی به ما نگفت که

در اجتماع شما مردم،

کسی هست که نظاره‌گر شما است!

به جان خودمان آقا!...نگفتند!

وگرنه پیش رویت این همه گناه نمی‌کردیم!

اشک‌ها و خوشحالی‌های پدر و مادرمان

از کارنامه‌ی ثلث آخرمان یادمان نرفته!

ای کاش یادمان می‌دادند که

کسی هم هست، که هر روز...

کارنامه اعمالتان را می‌بیند

و از اعمال ما شیعیانش شاد

و از گناهان ما گریان می‌شود

و حالا...

همچون روزهایی که از نیامدن معلم سرکلاس خوشحال می‌شدیم

و مهم نبود که چرا نیامده و بهتر که امروز نیامده!

در غیبتت...

غم‌هایت را...

غصه‌هایت را...

فراموش کرده‌ایم

و سرگرم بازی دنیا شده‌ایم...

اللهم انا نشکو...

اللهم عجل لولیک الفرج