ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
امام حسین برای تجدید انقلاب اسلامی پیامبر(صلّیاللهعلیهوآله) قیام کرد
حسینبنعلى (علیهالسّلام) نه فقط براى حکومت آمد و نه فقط براى شهادت آمد؛ امام حسین (علیهالسّلام) حرکت کرد براى انجام یک واجبى که آن واجب تا آن ساعت در اسلام انجام نگرفته بود و حتّى شخص خود پیغمبر(صلّیاللهعلیهوآله) هم نمیتوانست آن واجب را انجام دهد.
این واجب جورى است که حتّى شخص پیغمبر(صلّیاللهعلیهوآله) هم که بشیر و نذیر است - یعنى رهبر انقلاب است، پدیدآورندهى انقلاب دینى است - نمیتوانست آن را انجام دهد؛ یک نفر دیگرى باید این واجب را انجام میداد که ادامهى وجود پیغمبر(صلّیاللهعلیهوآله) باشد و بر همان خط و روى همان ممشا و خطّمشى حرکت کرده باشد و او حسینبنعلى (علیهالسّلام) است.
آن واجب عبارت بود از تجدید انقلاب اسلامى، بعد از پدید آمدن ارتجاع؛ به خط باز آوردن قطار منظّم جامعهى اسلامى، پس از خارج شدن این قطار از خط.
حسینبنعلى با عمل خود نشان داد که هرگاه قطار منظّم جامعهى اسلامى از خط منحرف شد، ممشاى انقلابى اسلام هرگاه فراموش شد، باید اینجور عمل کرد و اینجور باید این قطار را به خط باز آورد؛ و این کارى بود که طبعاً خود پیغمبر(صلّیاللهعلیهوآله) نمیتوانست بکند؛ چون در زمان رهبر یک انقلاب که ارتجاع پیش نمیآید؛ ارتجاع مربوط به بعد است.
پس مسئلهى حسینبنعلى (صلواتاللهعلیه) این نبود که خاندان پیغمبر(صلّیاللهعلیهوآله) درصدد باشند که حقِّ ازدسترفتهى خود را و حکومت غصبشدهى خود را مجدّداً پس بگیرند؛ این یک مسئولیّتى بود بر دوش ائمّهى اهلبیت (علیهمالسّلام)، از امام سجّاد (علیهالسّلام) به این طرف.
کتاب همرزمان_حسین(علیهالسلام)؛ ص۱۹۲-۱۹۳ | سخنرانیهای آیتالله خامنهای در محرم الحرام ۱۳۵۱ در هیات انصارالحسین تهران
در ایام محرم، هر شب بخشی از کتاب همرزمان حسین (علیهالسلام)، در این حساب منتشر خواهد شد
Khamenei_ir