سلام بر محرم

سلام بر محرم

بربام خانه ی دل پرچم عزاست

بر پا کنید علم؛ آوای کربلاست

برتن کنید لباس سیاه و بسر زنید

ماه عزای شهیدی که سر جداست

خندان نباش دراین ماه و لحظه ها

صاحب عزای حقیقی بدان خداست

آدم عزا گرفته و عالم بشور وشین

در آسمان و زمین صوت هل اتی ست

ای دل بخوان تو نوحه غربت برای او

بین خانه ی نبی مکرم عزا بپاست

دلخون ز ماه محرم همه فلک

در خون تپیده حسینی که خونبهاست

ای دسته های عزا ناله سر دهید

صدپاره پاره تن اینجا حسین ماست

خون گریه بایدم اینجا بجای اشک

این کشته ی فتاده به صحرا امام ماست

خنجر چه دید ز حنجر که ناله کرد

گفتا که این گلوی عزیزی ز  مصطفی ست

جانم فدای شهیدی که تشنه لب

قرآن به صوت حزینش چه دلرباست

هر کوی و برزن و بازار و کوچه ها

گویا که جای جای مکانی ز نینواست

واعظ بخوان تو روضه مادر برای ما

دامن گرفته سری را که آشناست

ای نوحه خوان بخوان تواز آن لحظه ی وداع

اینجا صفا و مروه و قربانی و مناست

شمشیر و نیزه و تیر وسنان وسنگ

تا ساعتی دگر این جسم توتیاست

هرجا نگاه میکنم آنجا پرچمی سیاه

آخر که ماه محرم چه پر بلاست

ای ناکسان جفا پیشه کوفیان

مهری ز خواری وخفت که برشماست

صد لعن و نفرت امت نثارتان

آه وفغان نصیب شما کمترین دعاست

دائم شده زمزمه ی ذکر من "غریب"

چشمم براه نجف و کربلا و سامراست

۹۷/۶/۱۹   حمید پورعیسی

عضو هیآت علمی دانشگاه گیلان