امام صادق علیه السلام

امام صادق  علیه السلام

چون امیر مؤمنان بر منبر بالا مى رفت ، مى فرمود : «شایسته مسلمان ، آن است که از برادرى با سه تن بپرهیزد :

❶ بدکارِ بى شرم ، ❷ احمق  ❸ دروغگو .

امّا بدکارِ بى شرم ،  

رفتار خود را برایت مى آراید و دوست دارد که تو نیز چون او باشى ، در کار دین و قیامتت به تو کمک نمى کند و نزدیک شدن به او ، مایه جفا و سخت دلى است و رفت و آمدش ننگى است براى تو . 

امّا احمق ،

تو را به خیرى راهنمایى نمى کند ، و گرچه خود را رنجه و خسته کند ، انتظار آن که بدى را از تو دور کند ، از او نمى رود و چه بسا بخواهد به تو سودى برساند ، امّا به تو ضرر بزند ؛ پس مرگش بهتر از زندگى اش و خاموشى اش بهتر از سخن گفتنش و دورى اش بهتر از نزدیکى اش است . 

امّا دروغگو ،

با او زندگى برایت گوارا نخواهد بود . سخنت را پیش دیگران مى برد و سخن دیگران را نزد تو مى آورد . هرگاه دروغى ببافد و آن را به سر رساند ، آن را با دروغ دیگرى همچون آن ، درمى پیوندد ، تا آن جا که گاه ، سخنِ راست مى گوید ؛ امّا تصدیقش نمى کنند . میان مردم ، با دشمنى جدایى مى اندازد و در دل ها تخم کینه مى کارد .

پس ، از خداى عز و جل بترسید و خود را بپایید» .

الکافی : 2 / 639 / 1 و ص  376 / 6

/ کربلا