پاسخ_شبهه #درب_چوبی #مدینه

پاسخ_شبهه #درب_چوبی #مدینه

پاسخ: (قسمت دوم)

3 «أنس بن مالک» صحابی پیامبر صلی الله علیه و آله نقل می کند: «درب های خانه پیامبر با ناخن ها زده می شد».

 (الأدب المفرد، ص۳۹۲)

«سهیلی» از عالمان اهل تسنن در توضیح این روایت می نویسد:

«این دلالت بر آن دارد که حلقه هایی برای کوبیدن بر درب وجود نداشته است».

 (الروض الأنف، ج۲،ص۳۴۰)

بر اساس این روایت فهمیده می شود که درب خانه پیامبر از چوب بوده است، زیرا اگر غیر از این بود دیگر معنا نداشت که با نوک انگشتان و ناخن ضربه ای به آن زده شود تا صاحب خانه صدای آن را بشنود. در نتیجه طبق شرایط آن زمان باید درب، چوبی باشد تا صدای آن فهمیده شود.

4 امام صادق علیه السّلام فرموده است: «هنگامى که رسول خدا صلّى اللّٰه علیه و آله در یکى از حجره‌هاى خود بود، ناگهان مردى از شکاف درب به درون اطاق نگریست، و در دست رسول خدا صلّى اللّٰه علیه و آله داس بود و فرمود: چنانچه نزدیک بودى هر آن چشمت را با این وسیله بیرون مى‌آوردم».

 (من لا یحضره الفقیه، ج۴،ص۸۰)

با رجوع به روایت دیگر در این رابطه مشاهده می نماییم که جنس آن درب از «شاخه درخت خرما» بوده است.

 (الکافی، ج۷،ص۱۸۷)

5 امام علی علیه السلام در رابطه با جنس درب خانه های اهل بیت می فرمایند:

«ما اهل بیت محمد صلی الله علیه و آله هیچ سقف و دربی و پوششی برای خانه هایمان جز شاخه درخت خرما و مانند آن نیست».

 (الخصال، ج۲،ص۳۷۳)